Mijn Blog

De laatste tijd word ik steeds vaker gevraagd als trainingsacteur voor trainingen rond het thema meldcode kindermishandeling en huiselijk geweld. Trainingen rond dit thema zijn momenteel zeer actueel en gevraagd. Vooral ook doordat door Corona families vaker en langer thuis zijn en dat blijkbaar voor meer spanningen zorgt. In deze trainingen worden zogenaamde aandachtsfunctionarissen getraind in het voeren van gesprekken met diverse betrokkenen rond kindermishandeling en huiselijk geweld.

De worsteling van slachtoffer, getuige en dader.

In mijn rol als slachtoffer/getuige/dader merk ik vaak ik een enorme worsteling. Als slachtoffer wil ik natuurlijk vooral dat het stopt. Maar ik ben vaak ook bang voor de dader en wil niet dat de dader wraak neemt voor de melding of dat de dader wordt veroordeeld. Als getuige/betrokkene wil ik natuurlijk dat het geweld/mishandeling stopt. Maar wil ik bv ook niet dat het leven van een complete familie op zijn kop wordt gezet, of dat een hele familie het hem/haar kwalijk neemt, dat ze hier melding van heeft gemaakt. Als dader wil ik vaak helemaal niet horen dat ik iets fout doe of dat ik hulp nodig heb. Aan de andere kant wil ik ook niet dat dit verder bekend wordt en ben ik ook soms onmachtig mezelf in de hand te houden.

In de trainingen rond het thema meldcode kindermishandeling gaat het vooral om het zorgen van veiligheid voor alle betrokkenen. Dat gaat middels hele duidelijke procedures en vooral rond de zorgvuldige communicatie met alle betrokkenen. Mijn taak als trainingsacteur is vaak het spelen van de diverse betrokkenen in deze situaties. Soms speel ik een slachtoffer, maar vaker speel ik een betrokkene, die het geweld opmerkt, soms speel ik ook een mogelijke dader.

De uitdaging van het gesprek

Vaak is het voor de deelnemers een uitdaging een gesprek te voeren waarin je slachtoffer/betrokken/dader uitnodigt te praten over de situatie, zonder daarin te oordelen, maar vooral te luisteren en te vragen. En vervolgens die hulp te bieden waar het slachtoffer/betrokkene/dader behoefte aan heeft.

Als de aandachtsfunctionaris in de training het gesprek met mij aangaat, is het dus van belang rekening te houden met de boven genoemde spanningsvelden. Als het ware ben je aan het laveren tussen wat het slachtoffer/getuige/dader wil en wat jij als aanspreekpunt wil bereiken. Natuurlijk is het belangrijk veel te vragen, door te vragen, zekerheid, ruimte en veiligheid te bieden. Maar aan de andere kant is het soms ook van belang te benadrukken, dat jij als aandachtsfunctionaris ook verantwoordelijkheden en procedures hebt, en dat jij ook wil dat er iets gebeurd.

De balans zoeken in het gesprek

Ik merk vaak dat deelnemers het meeste moeite hebben met die delicate balans tussen aan de ene kant veiligheid en ruimte en aan de andere kant toch ook de “plicht” iets met de melding te moeten en hierbij ook de geldende procedures te verduidelijken. In mijn rol ervaar ik het vaak wel als prettig, als er soms iets meer wordt doorgevraagd dan ik wil. En als me duidelijk is wat er wel en niet gaat gebeuren. Houvast en perspectief zijn hierbij belangrijk, maar wel op een manier waarbij ik als slachtoffer/getuige/dader het gevoel heb, regie te hebben.

Dit zijn hele fijne trainingen om als trainingsacteur te spelen. Ik heb steeds het gevoel dat ik echt iets waardevols toevoeg en het kunnen oefenen van deze gesprekken, deelnemers echt naar een hoger niveau brengt. Het zou toch fijn zijn, als we op deze manier kunnen zorgen voor een veiligere leefomgeving voor velen.

Graag zet ik ik mij als trainingsacteur in voor deze trainingen die ik ondere speel voor BLOCQ EHBO en het LUMC. Mocht u als trainer of organisatie interesse hebben in een samenwerking, dan kunt u zeker contact opnemen.